او هست و خاموش نیست

این کتاب با ضرورتِ فلسفیِ این مسئله سروکار دارد که در حوزههای مابعدالطبیعه، اخلاقیات و معرفت شناسی، خدا هست و خاموش نیست. در ابتدا باید سه حوزۀ پایه های تفکر فلسفی را بشناسیم. نخستینِ آن، حوزۀ مابعدالطبیعه؛ یعنی، حوزۀ وجود است. این حوزه ای است که با «آنچه هست» سر و کار دارد؛ یعنی مسئلۀ هستی. این شامل هستی انسان نیز میشود، و باید توجه داشت که هستی انسان اگر مسئله است، این مسئله که اساساً چیزها وجود دارند، مسئله ای بزرگتر است. موضوع دومین حوزۀ تفکر فلسفی، انسان، و مُعضلی است که انسان با آن روبه روست. آدمی شخصیتمند و در عین حال متناهی است؛ بنابراین، مرجع بسندهای برای خود نیست که باعث یکپارچگی شود. سارتر نکتۀ عمیق دیگری بیان میکند: هیچ نقطۀ محدودی بامعنا نیست، مگر آنکه مرجعی نامتناهی داشته باشد. ما مسیحیان با این نظر او موافقیم. انسان محدود است و متناهی؛ او مرجعی بسنده برای خود نیست. ولی در عین حال انسان با غیرانسان متفاوت است. انسان در تقابل با هر چیز غیرشخصیتمند، موجودی است شخصیتمند. حوزۀ سوم بررسی ما در این کتاب، همانا معرفت شناسی است - یعنی موضوع دانستن. در سه حوزۀ اساسی تفکر فلسفی، پاسخهای ممکن معدودند، گو اینکه پیرامون پاسخهای اساسی، جزئیاتِ ممکن [قابل طرح] بسیارند. درک این نکته به ما کمک شایانی میکند؛ خواه در دانشگاه فلسفه بخوانیم و با بحثهای دشوار فلسفی دست و پنجه نرم کنیم، خواه به مردم عادی انجیل را موعظه کنیم. در هر دو حال، اگرچه جزئیات قابل طرح بسیارند، پاسخهای قابل طرح - که حالت مبنایی دارند - چندان زیاد نیستند. معرفت شناسی عبارت از نظریۀ مربوط به روش یا بنیادهای شناخت است؛ به عبارتی، نظریۀ شناخت، اینکه چگونه میدانیم یا چگونه میتوانیم اطمینان داشته باشیم که میدانیم. معرفت شناسی مسئلۀ محوریِ نسل کنونی ماست؛ به علاوه، اصطلاح معروفِ "فاصلۀ بین نسلها" در واقع ناظر به فاصلهای معرفت شناختی است، زیرا نگاه نسل جدید به مسئلۀ شناخت بطور بنیادین با نگاه نسلهای پیشین متفاوت است. ۱۰۸ صفحه.