می‌توان گفت برای بیشتر خوانندگان امروزی، خواندن نامۀ کوتاه یهودا بیش از آنکه مفید باشد، سرگیجه‌آور است. در این نامه دو آیه وجود دارد که برای همه آشناست - ستایش پایانی نامه که باشکوه و پرطنین است:
بر او که قادر است شما را از لغزش محفوظ نگاه دارد و بی‌عیب و با شادی عظیم در حضور پر‌جلال خود حاضر سازد، بر آن خدای یکتا و نجات‌دهندۀ ما، به‌واسطۀ عیسی مسیح، خداوند ما، از ازل، حال، و تا ابد، جلال و شکوه و توانایی و قدرت باد! آمین.
ولی جدا از این دو آیۀ برجسته، نامۀ یهودا عموماً ناشناخته است و بندرت خوانده می‌شود. از دلایل دشواریِ آن می‌توان به این نکات اشاره کرد: اندیشه‌ای که نامه در بستر آن نگارش یافته، مشکلی که نامه در صدد پاسخگویی به آن است، و تصاویر و نقل‌قول‌هایی که در نامه استفاده شده‌اند، همه و همه برای ما غریب و ناآشنا هستند. بدون شک کسانی که برای اولین بار این نامه را می‌خوانند، تکان شدیدی خواهند خورد. این نامه درست مانند ندای شیپور است که مخاطبان را به دفاع از ایمان فرامی‌خوانَد. جیمز موفات می‌گوید که «نامۀ یهودا صلیبی آتشین برای بیدار کردن کلیساهاست.» ولی مایور یکی از بزرگ‌ترین مفسران این نامه، گفته است: «برای خوانندگان امروزی، این نامه به غیر از قسمت اول و آخر آن، بیشتر عجیب است تا بناکننده.»
این یکی از مهم‌ترین دلایلی است که ما را به مطالعه و بررسی نامۀ یهودا تشویق می‌کند؛ زیرا هرگاه به اندیشۀ یهودا پی ببریم و شرایطی را که این نامه در واکنش به آن نوشته شد، درک کنیم، اهمیت این نامه را برای کلیسای قرن اول خواهیم فهمید و به تناسب محتوای آن با نیازهای کلیسای امروز پی خواهیم برد. مواقعی در تاریخ کلیسا وجود داشته، بخصوص در بیداری‌های روحانی، که یهودا تقریباً پرمراجعه‌ترین کتاب در عهدجدید بوده است. ۷۶ صفحه
می‌توان گفت برای بیشتر خوانندگان امروزی، خواندن نامۀ کوتاه یهودا بیش از آنکه مفید باشد، سرگیجه آور است. در این نامه دو آیه وجود دارد که برای همه آشناست - ستایش پایانی نامه که باشکوه و پرطنین است:
بر او که قادر است شما را از لغزش محفوظ نگاه دارد و بی‌عیب و با شادی عظیم در حضور پر‌جلال خود حاضر سازد، بر آن خدای یکتا و نجات‌دهندۀ ما، به‌واسطۀ عیسی مسیح، خداوند ما، از ازل، حال، و تا ابد، جلال و شکوه و توانایی و قدرت باد! آمین.
ولی جدا از این دو آیۀ برجسته، نامۀ یهودا عموماً ناشناخته است و بندرت خوانده می‌شود. از دلایل دشواریِ آن می‌توان به این نکات اشاره کرد: اندیشه‌ای که نامه در بستر آن نگارش یافته، مشکلی که نامه در صدد پاسخگویی به آن است، و تصاویر و نقل قول‌هایی که در نامه استفاده شده‌اند، همه و همه برای ما غریب و نا آشنا هستند. بدون شک کسانی که برای اولین بار این نامه را می‌خوانند، تکان شدیدی خواهند خورد. این نامه درست مانند ندای شیپور است که مخاطبان را به دفاع از ایمان فرامی‌خوانَد. جیمز موفات می‌گوید که «نامۀ یهودا صلیبی آتشین برای بیدار کردن کلیساهاست.» ولی مایور یکی از بزرگ‌ترین مفسران این نامه، گفته است: «برای خوانندگان امروزی، این نامه به غیر از قسمت اول و آخر آن، بیشتر عجیب است تا بناکننده.»
این یکی از مهم‌ترین دلایلی است که ما را به مطالعه و بررسی نامۀ یهودا تشویق می‌کند؛ زیرا هرگاه به اندیشۀ یهودا پی ببریم و شرایطی را که این نامه در واکنش به آن نوشته شد، درک کنیم، اهمیت این نامه را برای کلیسای قرن اول خواهیم فهمید و به تناسب محتوای آن با نیازهای کلیسای امروز پی خواهیم برد. مواقعی در تاریخ کلیسا وجود داشته، بخصوص در بیداری‌های روحانی، که یهودا تقریباً پرمراجعه‌ترین کتاب در عهدجدید بوده است. ۷۶ صفحه
